Alles Lijkt Kleiner

Alles lijkt kleiner als je ouder wordt.

Het huis waar je bent opgegroeid.

De wijk waar je speelde onbezonnen.

Je ouders, je vrienden... het park

waar je de liefde leerde kennen.

Jouw ambitie lijkt kleiner. De bezigheden

die je immer hebt ontplooid.

De carrière waarvan je hebt gedroomd.

Jouw verdiensten, opgehoopt tot een berg

die nu werkelijk veel kleiner oogt.

Jouw lichaam lijkt kleiner. De geest,

de dagen, de momenten van rust.

Ze lijken allemaal te verschrompelen

in het aangezicht van wee en nostalgie

die jouw vrije dagen overrompelen.

Jouw geduld, je visie, je passie.

Ze branden weg als een kort lontje.

Je kijkt in de spiegel, glijdt uit je dromen.

(Je weet niet waar je het zoeken moet.)

Je ziet de schaduw van vervallen bomen.

Alles lijkt kleiner als je ouder wordt.

Behalve de liefde! Die neemt bezit

van alle kleine stukjes hoop in je bestaan

Ze dringt door tot je wensen, je welzijn.

Ze werpt zich op als een reddingsboei.

Want in de oceaan lijkt alles even klein.